Kardiologia
Leczenie chorych z NT powinno stanowić terapię zindywidualizowaną oraz ściśle dostosowywaną do chorego m.in ze względu na czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego i choroby współistniejące, dlatego ważne jest umożliwienie dostępu chorego do wszelkich możliwych połączeń leków, tak aby mógł przyjmować terapię wykazującą u niego najwyższą możliwą skuteczność przy jak najlepszej jej tolerancji.W terapii nadciśnienia tętniczego wykorzystujemy pięć głównych grup leków: wydaje się, że jedną z najczęściej stosowanych grup są inhibitory układu renina–angiotensyna–aldosteron (renin-angiotensin-aldosterone - RAA). Wśród nich możemy wyróżnić dwie grupy różniące się mechanizmem działania: inhibitory konwertazy aniotensyny (angiotensin-converting-enzyme inhibitors - ACEI) i sartany. Po przeanalizowaniu każdej z tych grup okazuje się, że nawet w obrębie sartanów każda z cząsteczek ma specyficzne właściwości zarówno w zakresie farmakokinetyki, farmakodynamiki, jak i współistniejących właściwości.
Aby uzyskać dostęp do artykułu zaloguj się do serwisu
Nie masz konta? Zarejestruj się
Dlaczego warto się zalogować?