Zalety kandesartanu i jego połączeń z hydrochlorotiazydem oraz amlodypiną

Dane populacyjne wskazują, że cierpi na nie ponad 10 milionów dorosłych Polaków, co stanowi około jedną trzecią dorosłej populacji. Ze względu na pozornie bezobjawowy przebieg choroba ta jest często źle kontrolowana lub wręcz nierozpoznawana. Utrzymywanie wartości ciśnienia w docelowym dla danego pacjenta zakresie jest priorytetem terapeutycznym. Takie postępowanie pozwala na redukcję ryzyka rozwoju powikłań nadciśnienia tętniczego. Do najistotniejszych z nich zaliczamy nefropatię nadciśnieniową, przerost lewej komory, przyspieszenie progresji zmian miażdżycowych, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego oraz siatkówki.

Udowodniono, że prawidłowa kontrola nadciśnienia poprawia długość życia pacjentów. Podstawą leczenia nadciśnienia tętniczego jest postępowanie niefarmakologiczne, polegające na modyfikacji stylu życia. Istotną rolę odgrywa redukcja masy ciała, modyfikacja diety z ograniczeniem spożycia tłuszczów nasyconych i zastąpieniem ich kwasami tłuszczowymi nienasyconymi. Oprócz tego należy dążyć do redukcji spożycia soli, alkoholu i węglowodanów prostych. Regularny i umiarkowany, tlenowy wysiłek fizyczny jest kolejnym czynnikiem pozwalającym na redukcję wartości ciśnienia tętniczego. Leczenie farmakologiczne jest konieczne, jeśli postępowanie niefarmakologiczne okaże się niewystarczające lub gdy pacjent należy do grupy wymagającej takiego postępowania od momentu rozpoznania choroby.